Recensie van: Going Down Going Down "Going down, going down…" bevat een onthullende reconstructie van de Bijlmerramp, geschreven door de journalist die al dertig jaar boven op de zaak zit. Dertig jaar na de Bijlmerramp Auteur: Vincent Dekker (1951) werkte dertig jaar bij TROUW. Blogt nu al tien jaar over duurzame energie. Houdt zich nog altijd bezig met het ontrafelen van alle mysteries rond de Bijlmerramp. Wijze van lezen: Recensie exemplaar paperback ontvangen van Uitgeverij De Kring in ruil voor mijn recensie. Uitgeverij: De Kring Genre: Non Fictie
Cover en flaptekst:
Een vlammenzee bij een flat. Dit beeld herken ik van de berichtgeving op tv van de Bijlmerramp die op 4 oktober 1992 plaats vond. Ik ben benieuwd naar het verhaal.
De flaptekst vind ik naast informerend zeer onthutsend. Ik ben benieuwd naar alle conclusies.
Mooie tekst:
If you think safety is expensive, try an accident.
Afkomstig uit de Amerikaanse luchtvaartwereld.
Het verhaal: Op 4 oktober 1992 stort een Israëlische vrachtjumbo neer in de Amsterdamse Bijlmer, boven op de flats 7Groeneveen en Klein Kruitberg. Er zijn 43 doden. Al snel wordt het Trouw-journalist Vincent Dekker duidelijk dat de overheid, en vooral de Rijksluchtvaartdienst, veel feiten over de ramp verzwijgt, ontkent of zelfs verdraait. In de vele primeurs die volgen meldt hij hoe Schiphol door watersporters is gewaarschuwd, waarom agenten en brandweerlieden het toestel op plaatsen hebben gezien waar het volgens de RLD niet is geweest, dat de El Al-machine duizenden kilo’s gevaarlijke chemicaliën aan boord had en hoe geheimzinnige mannen in witte pakken de nacht na de ramp veel materiaal ongezien hebben afgevoerd. Bijlmer-bewoners en hulpverleners krijgen na de ramp gezondheidsklachten. Kamerleden krijgen de onderste steen niet boven. Ook de parlementaire enquête uit 1998-1999 levert geen eenduidig beeld op. In 2017 krijgt Vincent Dekker de verbijsterende notulen van de ministerraadsvergaderingen ten tijde van de ramp onder ogen.
Mijn leesbeleving:
Toen de Bijlmerramp plaats vond was ikzelf zestien jaar. Alhoewel ik me de brandende vuurzee herinner van televisie beelden wist ik niets over de aanloop en de nasleep van de ramp.
Die leemte heeft Vincent Dekker met zijn zeer gedetailleerde en beeldende schrijfstijl ingevuld.
Alhoewel de uitleg over de gebeurtenissen voorafgaand aan de ramp zeer technisch zijn begreep ik alles. De auteur legt het in zeer begrijpelijke taal uit. Nergens wordt het saai of langdradig.
Tevens ervoer ik het gevoel dat ik zelf in de cockpit zat tot aan die laatste fatale minuten. De auteur brengt de bemanning weer tot leven, hij laat hun stemmen weer klinken.
Hoofdstuk 8 vond ik heel emotioneel. Dat begint al met de titel: Going down: Een laatste rondje boven De Bijlmer.
De zin: Twintig seconden na de besturingsproblemen geeft Fuchs (Yitzhak Fuchs de piloot) in het Hebreeuws nog een opdracht aan co-piloot Ohad, maar onmiddellijk daarna moet hij hebben ingezien dat het allemaal niet meer baatte.“Going down 1862, going down” is het laatste bericht dat Schiphol van hem opvangt. In een steeds steiler wordende duikvlucht vliegt de ‘G’ zijn rampzalig einde in de Bijlmer tegemoet.
Die zin maakt het nog meer macaber en hartverscheurend. De bemanning die haar dodelijk lot weet in die laatste seconden. En die onwetenden meesleurt in een tragedie.
Namelijk deze zin luidt de allerlaatste minuten in naar het onvermijdelijke einde. Wederom zo levensecht beschreven dat ik ijskoude rillingen voelde toen de flats Groeneveen en klein-Kruitberg opdoemden. Geen tijd voor ontsnappen. Dat voelde en zag ik echt.
Ik roem de zeer intensieve en grondige onderzoeken die Vincent Dekker naar de ramp deed. Geregeld voelde ik mijn bloed koken van boosheid of opvlammen omdat de partijen die een rol speelden in dit drama alle waarheid wilden bedekken.
De onverschrokken arrogantie en het zich toe eigenen van de ultieme waarheid en kennis van de Rijksluchtvaartdienst om essentiële zaken te ontkennen, te verdraaien en te verzwijgen vind ik vreselijk. Ook de rol van de Overheid is niet om over naar huis te schrijven.
De opbouw van het boek is logisch en zeer secuur gedaan. De vele foto’s en andere bewijs materialen maken de tekst nog boeiender en intenser. Dat alles onder het kleed wordt geschoven en als vertrouwelijk wordt bestempeld vind ik zeer kwalijk.
Ik hoop met heel mijn hart dat er nog vele antwoorden mogen volgen die de waarheid aan het licht brengen. Dit is essentieel voor de slachtoffers en hun nabestaanden. En voor alle eerlijke ooggetuigen en deskundigen die hun hoofd boven het maaiveld durven uitsteken.
Mijn interesse is gewekt en ik ga zeker meer literatuur over de Bijlmerramp die de auteur in dit boek adviseert lezen. Dit boek over De Bijlmerramp is nergens sensatie belust. Dat doet diegene die hunkeren naar eerlijkheid geen goed.
Ook geeft de auteur een eerlijk en open inkijk in zijn eigen beleving van de gang van zaken rondom deze ramp.
De auteur is er voor mij in geslaagd een gedetailleerde, heldere en geloofwaardige reconstructie van de ramp te geven. Met alle details zorgvuldig uit gekristalliseerd en van alle kanten belicht.
Ik vind het verdrietig dat een gedegen, hardwerkende en eerlijke onderzoeksjournalist zoveel dreiging ervoer van mensen die de waarheid ten koste van financiën, vertrouwelijke staatsgeheimen en aanzien niet openbaar wilden maken. Terwijl het mensenlevens betreft.
Dit boek is een aanrader en ik heb het graag gelezen.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
De opbouw is duidelijk en gedetailleerd. De schrijfstijl is beeldend. Je bent er als lezer daadwerkelijk bij betrokken. Het is geen saaie opsomming van details maar dit getuigt van gedegen en intensieve onderzoek journalistiek.
De leemte in mijn geheugen over de Bijlmerramp is ingevuld. Mijn interesse om meer over dit onderwerp te lezen volgens de aanbevelingen in dit boek door de auteur dat ga ik zeker doen.
Uitgeverij De Kring bedankt voor het recensieexemplaar.
Vincent Dekker bedankt voor dit verhaal. Ik hoop met heel mijn hart dat de waarheid boven tafel mag komen. Voor alle betrokkenen.